. . . تا آخرین نفس

تا آخرین نفس

 
تا آخرین نفر
تا آخرین نفس
کوشیم و بشکنیم
دیوار ِ این قفس
از دامن ِ خلیج - تا سینه ی کویر - تا ساحل ِ ارس
فرجام ِ ننگ و ، روز ِ جنگ و ، جنگ ِ زندگیست
آغاز ِ افتخار
پایان ِ بندگیست
پایان ِ آن شکنج و رنج و ، سرفکندِ گیست
دل ها ، پر از امید
جان ها ، پر از هوس
*
هنگام ِ گام و گام ِ کام و ، کام ِ آشناست
نصرت نصیب ِ دوست
دشمن اسیر ِ ماست
تا مشت ِ خلق و ، پشت ِ خلق و ، عزم رهنماست
زرها ، رهد ز خاک
گل ها ، دمد ز خس
*
ز آن شرزه شیر ِ پیر ِ طعمه گیر ِ تیره بخت
بر جا ، نمانده تاج
برپا ، نمانده تخت
سیلاب ِ درد و ، خشم ِ مرد و آن نبرد ِ سخت
ششدر صفت ، به بست
راهش ، ز پیس و پس
*
دل پیش ِ رهبر است و ، گوش ِ ما ، به پند ِ او
با حبس و زجر ِ او
با کند و بند ِ او
فرمان ِ عزم و ،؛ عزم ِ رزم و ، رزم ِ ملت است
در کاروان ِ ما
فریاد ِ هر جرس
*
کوشیم و بر کنیم و بفکنیم و بشکنیم
آن ف مایه های ِ رنج
آن ، پایه های ِ درد
جوشیم و ، سرنهیم و ، جان دهیم و ، وارهیم
با پشتکار ِ خویش
بی انتظار ِ کس
*
تا آخرین نفر
تا آخرین نفس
کوشیم و بشکنیم
دیوار ِ این قفس
همدوش و ، همعنان و ، هم شعار و ، هم نفس

(( فریدون توللی))

بیاد بنان

به بهانه ربع قرن خاموشی زنده یاد غلامحسین بنان

الهه ناز

بــــاز ای الهه ناز
با دل من بســـاز
کین غم جانگداز
برود ز برم
گــــــردل من نیاسود
از گناه تو بود
بیا تا ز سر
گنهت گذرم
بــــاز میکنم دست یاری بسویت دراز
بیا تا غم خود را با راز و نیاز
زخاطر ببرم

. . .

. . . کابوس

اگر کوه مظهر استقامت است و پایداری, رود استقامت جاریست و کابوس هر سد سازی که ازبد و ساخت سدش ترس شکستنش را دارد  

. . . از تولد تا دلتنگی

درخت را به نام برگ
بهار را به نام گل
ستاره را به نام نور
كوه را به نام سنگ
دل شكفته مرا به نام عشق
عشق را به نام درد
مرا به نام كوچكم صدا بزن!
(عمران صلاحى)

سه سال پیش در روزهایی سرد و تاریکتر ولی کم دل تنگتر از امروز به میهن و محله محبوبم وبلاگ امیریه را راه انداختم, تا با آن هم زخمه ایی به زخمهای دوری و هجرانم بزنم وهم با بیان و تصویر کشیدن خاطرات شیرینم از جایی که هنوز ریشه در آن دارم و تا هستم خودرا به آن متعلق میدانم چهره واقعی و زیبای این تکه دوست داشتنی و مردم مهربان و با صداقت و بزرگش را برای کسانی که آشنایی چندانی ندارند و یابخاطر امروزش که فاصله فاحشی با دیروزش دارد به قضاوت مینشینند معرفیش کنم. چه بسا در این رهگذر حتی بتوانم مختصری از دینم را به آن اداکنم .حال که چهارمین سال زندگی وبلاگم آغاز شده است خوشبختانه نه هوا آنچنان سرد است ونه روزها چنان تاریک , بلکه بوی بهاری زود رس میاید بگونه ایی فضا را پر کرده است که گویی بهار در یکقدمی میباشد و همین حس باعث گردیده که خیلی بیشتر از تمام دوران دوری , دلتنگ ترشوم وخود را چون طفل گمشده ایی احساس کنم که بهانه گریه اش ترس نیافتن خانه و دیدن اهالیش میباشد. باری از دینم به محله ام کاسته نشد بلکه بر آن افزون نیز شدو آن هم دلیلش حظور شما دوستان خواننده وبلاگم میباشد که نام قشنگ امیریه اینجا جمعتان کرد و بمن هدیه نمود که وجود تک تک شما عزیزان هم تنهایی هایم را بی رنگ کردند و هم همراهیتان باعث حیات وبلاگم گردید. امروز هم مانند روز آغازین وبلاگ نمیدانستم که از کجا شروع کنم و سپاس خودم را برایتان بیان کنم از این رودوباره مانند اولین نوشته به پسری از پسرهای امیریه زنده یاد عمران صلاحی متوسل شدم و همان شعر شروع زندگی وبلاگ را به همه یاران حاضر و غایب و . . . تقدیم میکنم.

سبز باشید و مانا

. . . (هدیه (فروغ فرخزاد

بیست و ششم بهمن سالروز به خاکسپاری دختر امیریه : فروغ فرخزاد

هدیه

من از نهایت شب حرف میزنم
من از نهایت تاریکی
و از نهایت شب حرف میزنم
اگر به خانه من آمدی برای من ای مهربان چراغ بیاور
و یک دریچه که از آن
به ازدحام کوچه ی خوشبخت بنگرم

. . . پر پرواز

    !!! ما همچنان بیشماریم

. از یاد نبریم که هرکدام از ما پر پرواز پرنده صلح و آزادی هستیم 

. . . آزادی

برای زندگی زنده بودن کافی نیست. پروانه میگوید: خورشید ,آزادی و یک گل کوچک لازمه اش میباشد

(هانس کریستین آندرسون)

* * *

هر چقدر قفس تنگ تر گردد عظمت آزادی بیشتر میگردد
(ناشناس)

* * *

آزادی یعنی احساس مسولیت کردن و به همین دلیل خیلی ها از آن میترسند
(برنارد شاو)

* * *

کسی که آزادی را قربانی امنیت خویش میکند آخر سر هر دو را از دست میدهد

(فرانکلین)

* * *

هنر یکی از فرزندان آزادیست
(شیللر)

* * *

 از محسنات آزادیست که آدمی به کسی که آنرا دارد و یا در حال بدست آوردنش

. میباشد حسودی نمیکند بلکه حسرتش را میخورد و آرزویش را میکند

 (خودم )